විකිණෙන විකුණුනු ගැහැනිය

කටුසු හදවතගෙ නිසදැස කියවල මගේ ඇස් වලට කඳුළු ආවා.. ඒ ඔස්සෙ කමෙන්ටුවක් නොලියම බැරිවුනා.
ඒ පොස්ටුවට  මම ලින්ක් එක මෙතනම යොදන්නම්

මහඹබාට මූණු දෙකයි
විකිණෙන විකුණුනු ගැහැනිය එදා ඉඳන්ම හිටියා/ අදටත් ඉන්නවා/ හෙටටත් ඉඳියි/හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්

පෝය හඳ පායපු
ලස්සනෝම දවසක
පන්සලේ බෝ මලුවෙදි
යාන්තමට හිනා වෙලා
මගෙ හිත ගත්තම,,,,
කාටත් හොරා දවසක්
මගේ අතේ ලේන්සුවක්
ගුලිකොරපු දවස
හැංගි හොරා අපි කාටත්
අපි අපේ කියැව්ව පෝය දවස
අම්ම අප්ප නාටක කියද්දි
මගුල් බෙර මාල හත නැතුවම
කාටත් හොරෙන්ම අපි කූඩු වුණු හැටි
අමතක කරන්නේ කොහොමෙයි?
අපි වෙනුවෙන්ම උදේ ඉඳන්
හවස් වෙනකම්ම ..රෑ මැදියමෙත්
කාසි පනම් හොයන්ට
වෙන හෙය්යම්මාරුව
මම නොදන්නවය මයෙ දෙය්යෝ?
කරගැට  පුපරපු අතවලින්
කකුල් කෙටි ටික කෙඳිරි නොගාම
රෑ තිස්සේ අත ගාන හැටි මං දුටුවා
දව්ස් ගණන් පය්න්ඩයක් වත්
එවාගන්න බැරුව  මං හූල්ලපු හීල්ලිල්ල
කාට කොහොම කියන්නද මන්ද...
පොඩියෙකා බඩගින්න මොරගහන කොට
අම්මෙක් හැටියට මං උහුලන්නෙ
 කොහොමෙයි මයෙ දෙය්යො ???
"ඉස්කෝළෙට කොපි පොතක් ගේන්න
එහෙම නැතුං ඉස්කෝලෙ එන්න එපා"
කිව්වම " ඉස්කෝලෙ නෝනා කියැව්වම
 මට හොරෙන් ඉකි ගහන
ලොකු එකීට  " අප්ප එනකං ඉඳින්"
කියන්නේ කොහොමෙයි????
නමෝ විත්තියෙන් උඹට දුන්නු
ආලවන්ත කොම එහෙමමයි මයෙ දෙය්යෝ
"මින් මනත නොකියා කළින් එන්න එපා"
කියාගන්න බැරුවයි මං හැංගුනෙ
වෙනදා වගේම අදත් පෝය හඳ පායලා
පව් සෝදන්න බැරිවුනත් අපි පන්සල් ගෙහුං එමුද
ඩුං ඩුං ගගා අර බෙර කැටි මොර දෙන කොට
හිත අස්සේ කීරි ගැහෙන
අඳෝනාව වාං දමයි මයෙ දෙය්යෝ
අපි පෙරහැර නොබලම එමු

ඉරිඟු කරලක් යටවෙච්ච රුපියල් දහයකට?

ඡායාරූපය බිනර සොයුරාගෙනි

"රුපියල්ම දහයක්!!!!ඉරීඟු කරලක්?!!!

!එන්ගල්න්තයෙන්  අරන් ආවා වගෙයි".."

අද තම්බලාද? වතුර පහළ ගඟෙන්ද?
අපට හොඳ ළා කරල් පහක් දෙන්න(වා)"
ඇහෙන නෑහෙන "වා" යන්න
කීවේ මට නෙවේ වෙන්න ඇති.

දෝණි මගේ ස්කොලේ ගිහින් නෑ තව ආවේ
සත් වසක් මගේ හිමි ලෙඩ ඇඳේ කවුද එය විමසූයේ?
කවුද එය දැනගත්තේ ?

වයසක මගේ අම්ම
මේ වගෙම ඉරිඟු කරලට යටවිච්ච
බලාගන්නට කෙනෙක්

මා මිසක වෙන කවුද?
පිරිසිදුයි ඈ බොහොම.

හාල් ඩිංගක් ගන්නවත් අද නැහැනේ ගානක්
එකතු වූයේබඩගින්නේ තමයි අද
පොඩි එකී උදේටත් නැහැ කෑවේ..

ගඟේ වතුර? 

හබෑටම යන්නම පැය දෙකක්

වතුර කළයක් අරන් එන්නට
ඇතිය එක කලයක්? මේ වැඩේ කරන්නට?

හෝටලෙනුත් ඇහුවාද මන්ද
දවල්ට කන්න කළියෙන්
"වතුර කොහෙන්ද ගත්තේ?අද උයපු ඒවාද?"

විරුවාණෙනි,

විරුවාණෙනි,
නෙතු කඳුලක් හීනියට
මගෙ දෑසේ නොදැනීම ....
විරු පුතෙක් වීය උඹ
රැකගන්න දිනූ බිම.......
සම් මස් ලේද ඇට නහර
පිදූ උඹ දිනු බිමට......
දොහොත් මුදුනත 
තබා වඳිනෙමි .......

පන්සාලිස් වතාවක්
පෙරුම් නොපිරුවද
බුදු බවට වරම් ඇත.....

උඹ නමින් නෙක ස්මාරක
බිලි දුන් අයද උඹෙ ජීවිත
සුදු පිරුවටින් සැරසි
බිලි දෙයි උඹෙ ආත්මයද..

දිවි පිදූ රට 
සුණු විසිණු කරමින්
බෙදා දෙයි  හරියට
මෙරට උන්ගෙ අම්මගෙ අප්පගෙ
උපතින් ආ බූදලයක් වගෙම


අනේ  නෙත් වසා කන්වසා
කෙළෙස සිටිමුද මෙලෙස?
තිස්  වසරක් බිලිවී
රැකගත් ලක් අම්මා 
පෑනකින් බෙදන කල?